We hebben het gesmurfd......El Caminito del Rey
Donderdag 2 juni, dag 14 van onze reis. Het was een dag met twee hele verschillende doelen. Maar we hebben het allebei tot een goed einde gesmurfd. Zowel het eerste als het tweede doel.
Om te beginnen; had je wel eens gehoord van het hele kleine dorpje Juzcar? Nou, om heel eerlijk te zijn, ik niet tot, tot ik me een tijd geleden iets meer ging verdiepen in wat Andalusië te bieden heeft. Zo las ik onder andere over de Routa de Pueblos Blancos en Ronda, maar daar kortbij ligt nog een leuk dorpje. Echter niet met witte huizen zoals de vele dorpen hier in de provincie wel hebben, maar smurfenblauw. Tja, dat wil ik dan wel eens zien.
Zo gezegd, zo gedaan. Vanaf de camping in Ronda zijn we ongeveer een half uur later in Juzcar. De weg er naartoe was weer schitterend en het dorpje zelf was apart. Men heeft het ook daadwerkelijk wat uitvergroot als smurfendorp. Er is een smurfen speeltuintje, er staan beelden en afbeeldingen die ermee te maken hebben, er zijn rondleidingen en al met al is het grappig om even gezien te hebben.
Vervolgens gaan we op weg naar Ardales. Daar staan we vlakbij op een camping die Camping Parque Ardales heet. Niet bijster origineel, maar wel een mooi gelegen camping en ook gunstig gelegen camping. Gunstig waarvoor? Voor de wandeling die we voor vanmiddag gepland hadden staan. We lopen vanaf de camping eerst ongeveer 3 kilometer tot aan het startpunt van de wandeling door de Caminito del Rey. Toen ik foto’s hiervan zag op internet wist ik zeker dat ik hier ooit naartoe moest. Wat een geweldige en schitterende natuur. Een kloof der kloven. Het Koningspad. Hoogtes, engtes, stromend water, een hoge brug van de ene naar de andere kant, je moet het zelf ervaren om te weten wat het is. Op de foto’s kan je wel een beeld krijgen, maar wij hebben ook het geluid (of juist het ontbreken daarvan), het gevoel, alle zintuigen prikkelende ervaringen erbij gekregen. Zo ontzettend mooi!
En over die hoogtes gesproken. Mijn heldin heeft hoogtevrees en de wandelpaden liggen hier toch echt niet op een paar metertjes boven de diepte. Nee, hier hebben we het over hoogtes van soms wel 60 tot ik schat wel 100 meter boven de rotsen en rivier. En dan zit er alleen wat kippengaas en wat staalkabels tussen jou en daar beneden. Maar ze heeft het gedaan, ze vond het niet eng en ze heeft er ook heel erg van kunnen genieten. Mijn Marion, mijn heldin!
We hebben in totaal een wandeling van 12 kilometer gehad en dat was goed te doen. Het kwam mooi uit dat we vandaag een wat meer bewolkte dag en minder hoge temperatuur hadden. Het was of het allemaal zo moest zijn. Terug konden we met de shuttlebus en die zette ons keurig vlak voor de camping af.
Nu, terug op de camping is het heerlijk rustig. Dat was vanmiddag toen we hier aan kwamen wel anders. Toen liepen er heel veel schoolkinderen. Ik denk dat ze een sportdag of schoolreisje hadden of zo. Hier op de camping is een klimwandje, je kan bij het meer kajaks huren, je kan er zwemmen, et cetera. Daar gaan we morgen wel eens verder naar kijken. Voor vandaag was het mooi zo. Pootjes omhoog en lekker ontspannen.
Muchas gracias Andalusia.
