Le Petis Suisse en het Mullerthal, een prachtig stukje Luxemburg

Gisteren hebben we ’s avonds nog even met z’n vieren bij Tom en Suus wat gedronken en gekletst. Dat was ook weer heel gezellig. Maar wat ik ook nog wel iets heel moois vond is dat onze Esmée via een videocall belde. Gewoon om even te vragen hoe we het hebben, maar ook om te zeggen dat ze een nachtje in ons huis zou slapen. Haar dag liep even wat anders dan gepland en het zou haar te laat worden om nog terug naar Katwijk te gaan.

Maar het mooie aan alles is dat ze nog even de hulp in riep van zuster Marion en zuster Suus. Esmée is bezig om zwanger te worden en is gestart met IVF behandeling. Daarvoor moet ze een aantal dagen een injectie plaatsen en dat liep niet helemaal gesmeerd. Zo is er via de beeldverbinding op de telefoon misschien wel een zwangerschap ontstaan met hulp van haar moeder en haar tante. Het zou toch iets heel aparts zijn…

Toen we gisteren de weersverwachting voor vandaag zagen, hadden we niet kunnen vermoeden dat we zo’n mazzel zouden hebben. Het zou vrijwel de hele dag regen kunnen geven, zo stond op internet te lezen. Nou, dat is zo 100 procent mee gevallen. We hebben zelfs veel zon gehad en ja, best wel even een buitje, maar we hebben een prachtige dag onbeperkt genieten kunnen bijschrijven.

En juist omdat het weer zo mee zat hebben we besloten om naar een heel mooi stukje Luxemburg te rijden. Het staat hier bekend als Le Petit Suisse, Klein Zwitserland. Daar is het Mullerthal en de Mullerthal trail. Die trail is in totaal 112 kilometer en dat hebben we toch maar even niet gedaan. Maar we hebben wel een heel mooi stukje van die wandeling kunnen doen. Het ging weliswaar op en neer, via trappen, over heuvels en bergjes, langs en over stenen en boomwortels en langs een prachtig stromend wild riviertje. Met daarin hier en daar wat stroomversnellingen en zelfs een watervalletje. Met die zon erop is het een schitterende beleving en ervaring.

Ik wist het niet, maar nu ik in de camper zit en op de kaart naar de naam van de rivier kijk, krijg ik meteen schik. En heel even vraag ik me af of ik beter had moeten opletten, want misschien waren pap en mam nog even langs komen drijven. Het is namelijk de Sure…. Achteraf gezien kan dat niet, want camping Toodlermillen waar we de as verstrooid hebben en waar we de bloemetjes erbij hebben laten meedrijven, ligt veel verder stroomafwaarts. En tegen de stroom in drijven, dat gaat niet lukken…

Na de wandeling zijn we nog een stukje verder gereden door het Mullerthal en even later kwamen we uit in Larochette. Daar hebben we op een terras nog koffie gedronken en opnieuw zo’n heerlijke wafel erbij.

Vanaf Larochette zijn we via de Lidl in Diekirch weer naar de camping gereden. Al met al weer een prachtige dag.