Back home

11 juni 2022 - Deventer, Nederland

Zaterdag 11 juni, onze laatste reisdag van deze vakantie.

Vanmorgen waren we rond kwart voor negen startklaar, dus hup, naar de receptie om af te rekenen voor onze overnachting. Ja, niet dus… De receptie is pas vanaf 10 uur bemenst. 10 uur? Op een camping? Is dat niet heel erg laat? Tja, het is nog heel erg rustig op de camping, dus voor veel gasten hoeven ze niet op de receptie aanwezig te zijn.

Maar goed, een telefoontje en er staat binnen vijf minuten wel iemand. Super! We komen met de man in gesprek en ik vertel hem dat ik zo’n vijftig jaar geleden voor het eerst op deze camping was. Ik vroeg hem of hij familie was van de Albert Kaiser die destijds de camping runde. Jazeker, dat is hij. Hij is de kleinzoon en is zo ongeveer van mijn leeftijd. Ik vertel hem dat ik me de camping van toen als heel veel kleiner herinner, dat de receptie annex campingwinkel nog aan de andere kan van de Sure in een deel van de boerderij boven was. En dat daar toen een oud omaatje de winkel runde en dat we daar elke ochtend knuppelstoete (stokbrood) gingen halen. En dat Suus daar aan het einde van de vakantie een PEZ snoepapparaatje en ik een plak witte Galak chocolade mochten kopen.

En zo nog een aantal herinneringen… De man raakt helemaal in vervoering. Hij vindt het geweldig om te horen dat generaties lang mensen terug komen naar deze camping. En dat hij zich verbaast over wat er in een kinderbrein blijft hangen tot heel veel jaren later. En zo komen er over en weer nog wel meer verhalen los. De man is een gepassioneerd campinghouder, maar vooral ook milieu en natuur freak. Alles wat hij hier doet is ecologisch verantwoord en hij straalt een trots uit waar menig pauw jaloers op zou zijn.

Uiteindelijk rijden we tussen kwart over negen en half tien van de camping af. Nog net in Luxemburg tanken we nog een keer vol. De tijd dat de brandstof in Luxemburg goedkoop was is ook voorbij. Het goedkoopste dat we gezien hebben is 1,96 voor een liter diesel. Maar ja, op water doet ons huis op wielen het niet he?

Rond 11 uur rijden we Nederland binnen en we stoppen voor een kop koffie. Vervolgens rijden we verder noordwaarts. Tussen Boxmeer en Nijmegen wil ik stoppen om iets te eten. Parkeerplaats mudjevol. Dus doorrijden maar. Dan blijkt er op het stuk tussen die parkeerplaats en de volgende ruim een half uur reistijd te zitten. En dat in onze kleine kikkerlandje dat een overload aan snelwegen heeft. Het kan verkeren… Natuurlijk, we kunnen van de snelweg af gaan en dan vinden we echt snel genoeg een stopplaats, geen probleem. Maar ik vind het vooral verbazingwekkend dat het op een zaterdag zo gigantisch druk is op al die parkeerplaatsen langs de snelwegen in ons land.

Rond twee uur naderen we de afslag Twello-Wilp, daar waar we vanuit het westen en zuiden altijd de snelweg afgaan. Maar we hebben er nog geen genoeg van en rijden nog even een stukje door. Bij Deventer Oost gaan we eraf en dan rijden we naar een wasbox die hoog genoeg is voor onze camper. We willen daar eerst 10 kilo aan insectenlijken en 5 kilo aan stof van de auto spoelen. Man, wat zag dat ding eruit. Maar wat wil je als je warm weer, stoffige wegen en geen regen hebt gehad? Ik kan vrijwel gelijk een wasbox in en 10 minuten en 8 euro verder rijden we met een van de buitenkant vrijwel schone camper weer weg. Op naar de Worp!

Kwart voor drie zijn we thuis. Het is goed om weer thuis te zijn. Vanzelfsprekend kijken we terug en ook alweer vooruit. Zo zijn we nu eenmaal en zo blijven we genieten. Van alle mooie reizen die we al gemaakt hebben, maar ook van de mooie reizen die we nog willen en hopelijk ook kunnen gaan maken. En ja, er staan alweer twee vakanties gepland. Een weekje in oktober en twee weken in februari. Vakanties van een heel andere orde. Maar voor dit moment kan ik alleen maar zeggen dat we heel erg hebben genoten van deze reis. We hebben heel veel gereden, in 23 dagen 7100 kilometer. We zijn dan ook op het meest zuidwestelijke punt van Europa geweest, we hebben mooie steden en dorpen gezien, we hebben prachtige meren en bergen gezien, we hebben heerlijk aan het strand gelegen, we hebben rustig zitten lezen, we hebben prachtige wandelingen gemaakt, in kloven en op smalle paden met diepe afgronden gelopen, we zijn in twee ministaatjes geweest, we hebben prachtige dieren gezien, met andere woorden: het was genieten in optima forma. En het was opnieuw genieten met en van elkaar. Met mijn superwoman Marion is het elke keer weer een feest om op reis te gaan. Of beter, het is zoals we de tekst op onze camper hebben staan:,, Life is a journey, enjoy the ride”. En dat doen we samen, we zijn een goed stel en dat zijn we nog heel lang van plan te blijven….

Marc

2 Reacties

  1. Bart:
    11 juni 2022
    Dat is zeker een waarheid als een..... een gouden stel marc&marion /fam en vrienden.💋💋
    Het was weer geweldig leuk om met jullie mee te rijden nou ja zo leek het🤗 fijn dat jullie weer thuis zijn spreken gauw weer af
    Groetjes
  2. Marion:
    12 juni 2022
    dankjewel Bart. Geef maar war data door dan kunnen we wat plannen.