Memories 2022, de finale...

Woensdag 27 april. Koningsdag in Nederland, maar daar malen we niet om deze keer. Vandaag is het de dag waarop we deze korte, maar zeer bijzondere en waardevolle vakantie afsluiten.

We hebben gisteren al afgesproken om ieder ons eigen gang te gaan. Wij met de camper en Tom en Suus met hun 3Dogs tenttrailer. Jazeker, tenttrailer, want het is geen vouwcaravan. Daarin had ik me vergist, maar ik werd er heel fijntjes op gewezen door Tom. Hij is zo mega trots en superblij met hun nieuwe aanwinst. En terecht! Als je dan toch kiest voor een kampeermiddel dat je makkelijk achter je auto kan hangen, eenvoudig en snel op te zetten is en ook nog eens een mooie uitstraling heeft, dan kan je gerust voor deze optie kiezen.

Maar het zou Tom niet zijn als hij niet meteen allerlei ideeën had gekregen om verbeteringen aan te brengen. Niet in het algemeen voor dit model, maar specifiek voor het eigen gebruik door hun tweeën. Hun drieën eigenlijk, want vergeet Buddy niet. Dit is een hond die je gewoonweg overal mee naartoe zou kunnen nemen. Hij is lief, aandoenlijk, weet menigeen gigantisch te bespelen met zijn trouwe hondenogen en als hij niet wil spelen, dan wil hij wel aangehaald worden. Maar op een heel slimme manier laat hij altijd wel op een leuke manier weten dat hij er is en er bij hoort. Prachtdier!

Dan verder over de terugreis. Onze camper is vrij snel reisklaar en Tom en Suus willen op hun gemak de 3Dogs leren kennen. Hoe pakken we de spullen zodanig in dat het snel, makkelijk en efficiënt gebeurt? Dat is een kwestie van doen en een kwestie van oefenen. Dus besluiten zij dit op hun gemak te doen en pas af te reizen als zij klaar zijn. Zo gezegd, zo gedaan.

Wij rijden even na half elf weg van de ontzettend leuke camping Val ‘d Or in Kiischpelt, Luxemburg. Van Suus krijgen we rond kwart over twaalf een appje dat ook zij onderweg zijn. Zij hebben besloten een stuk binnendoor terug te gaan en rijden via Monschau in Duitsland. Afzonderlijk van elkaar en zonder het van elkaar te weten hebben we zo een zelfde idee over de terugweg. Ook wij rijden een heel eind binnendoor. Wij zijn vanaf de camping tot aan Verviers binnendoor gereden, daarna een stuk snelweg tot we weer in Nederland zijn. Daar zijn we onder Maastricht bij Gronsveld Zuid Limburg in gereden en hebben via de Gulpenerberg en Valkenburg nog een prachtig stukje Nederland gezien. Vervolgens zijn we naar Deventer gereden, hebben we de camper in de wasbox nog even meteen ontdaan van diverse lijken op de voorkant en ook het Saharazand is er weer af. Dat komt toch fijner thuis…

Terwijl ik thuis de fietsen van de camper haal stopt er ineens een mooie combinatie naast me. Een zilvergrijze Ford Focus met een 3Dogs tenttrailer er achter en 2 prachtige mensen en een hele lieve hond aan boord. Zo hebben we op onze eigen manier deze reis afgesloten.

We hebben alle vier heel erg genoten. Van elkaar, met elkaar. We hebben mooie stukjes natuur gezien, we hebben gewandeld, getoerd, terrasjes gepakt, topsport gezien, dingen uitgeprobeerd, gespeeld, gehuild, gelachen, et cetera.

Maar het doel waarvoor we naar Luxemburg gingen is zo ontzettend goed uitgekomen en gehaald. Ik had me vooraf een soort ideaal scenario in gedachten gehaald over het uitstrooien van de as van onze ouders. Nou, ik kan je zeggen dat dit meest ideale scenario nog is overtroffen! Het was zo mooi, zo warm, zo intens en zo geweldig om dit samen op deze manier te kunnen en mogen doen. Het was zelfs zo dat er bovenaf optimaal werd meegewerkt. Op het moment dat we kwamen aanrijden bij de camping Toodlermillen en Tom de auto parkeerde was het nog behoorlijk bewolkt. We stappen uit, lopen naar de brug en wat denk je? De zon komt er ineens volop door! Zo gaaf, zo welkom en zo’n enorm mooi teken van boven! Het lot is ons gunstig gezind en het is ons gegund blijkbaar. Het is een droomscenario geworden en het is volop uitgekomen. En het blijkt geen droom, maar werkelijkheid. Een o zo mooie werkelijkheid. Tegelijkertijd ook een harde werkelijkheid, maar het is een magnifieke manier geweest om dit hoofdstuk af te sluiten.

Ik kan alleen maar heel erg dankbaar zijn dat het zo is gegaan. Lieve pap en mam, dank jullie wel dat je ons heel lang geleden hebt meegenomen naar deze plek en ons alle mooie herinneringen hebt meegegeven. Het moest zo zijn en het is zo geworden. Dikke, dikke dankjewel namens ons allemaal.

Lieve Suus, onze pap en mam hebben een mooie bestemming gekregen. Ze drijven, ze stromen, ze leven op hun eigen manier door. In de natuur, in onze gedachten, in ons gevoel en in onze herinneringen.

Lieve Tom, Suus en Buddy en lieve Marion. Dank jullie wel dat we dit avontuur en deze mooie reis samen hebben mogen en kunnen maken. De reden waarom zullen we nooit meer over kunnen doen, maar een reis samen op deze manier maak ik graag nog eens.

Dank jullie wel voor deze prachtige Memories 2022.

Love you, Marc