The Great Ocean Road in Australië mist een aantal apostelen, maar wij hebben ze gevonden!

Donderdag 26 mei. Hemelvaartsdag, daar kwamen vandaag ineens achter. Niet meer bij stil gestaan, maar het is wel zo. Nou, ik kan je zeggen dat we vandaag af en toe wel even in de zevende hemel waren. Wat hebben we een geweldig stuk natuur gezien. En we zijn ook weer even heel snel vanuit diezelfde zevende hemel naar beneden gekomen, omdat we een geweldig stuk natuur wel wilden zien, maar niet gezien hebben.

Dat zit allemaal zo: ons eerste doel vandaag was om op onze fietsjes richting het stadje Lagos te rijden en daar de Praia de Ponta de Piedade, de Praia Camilo en de Praia Dona Ana te bezoeken. En nee, dan gaat het ons helemaal niet om het strand, maar wel om de gigantische rotsformaties die daar zijn. We hebben The Great Ocean Road in Australië gezien en die vonden we geweldig. Aan die Road bevindt zich ook de formatie van The Twelve Apostles, de twaalf apostelen. Er zijn er echter in de loop van de afgelopen jaren een aantal kapot gegaan en weg geraakt. Maar wij hebben ze gevonden! Ze liggen namelijk hier in Portugal, in de Algarve, bij Lagos aan de Ponta de Piedade. Wat een schitterend stukje wereld!

Nadeel? Al die toeristen. Ja, ik weet het, dat zijn we zelf ook en we lijken met z’n allen op hetzelfde af te komen. Maar waarom zijn ze er juist nu allemaal al? Ga lekker in juli of augustus zou ik zeggen. Nee, zonder gekheid, iedereen heeft vanzelfsprekend het recht om te genieten en op een dag en tijd die hem of haar het beste uitkomt. Wij zien echter graag natuur zonder allerlei andere mensen in beeld, maar dat was vandaag een utopie. Heeft dat dan ons genieten in de weg gezeten? Nee hoor, want we proberen er zoveel mogelijk doorheen te kijken, maar we moeten er allebei niet aan denken om hier wel in het hoogseizoen te komen.

Na heel veel oh’s, ah’s en moei ’s ziens, pakken we onze fietsen weer en rijden we naar het centrum van Lagos. Daar gaan we een lunch gebruiken en dat smaakte best. Vervolgens op zoek naar een Farmacia, een apotheek. We gaan zo meteen het water op en als ik dan geen reispilletje heb ingenomen bestaat de kans dat ik heel veel met mijn hoofd buiten boord moet hangen. Dus, pillen gekocht, vervolgens nog even door het centrum gelopen en nog een koffie to go. Lagos is trouwens een erg leuk stadje. Hier zitten veel huizen juist nog wel heel goed in de verf. Hier lijkt nog een stuk trots uit te gaan van de bewoners en eigenaren. Wat ook opvallend mooi is, is het tegelwerk. Zowel op de muren, maar vooral ook in de bestrating. Prachtige mozaïeken liggen er.

Er zijn diverse winkels, maar ook heel veel restaurants, cafés en bedrijfjes waar ze allemaal hetzelfde verkopen, namelijk boottochtjes. Boottochten naar de rotspartijen zoals ik ze hierboven beschreef, maar ook tochten om Dolfijnen te spotten, kayaktours, vistochten, duiktrips en ook een boottocht naar de Grotten van Benagil. Je weet misschien nog wel, daar bij een van die stranden waar we met onze camper helemaal niet in de buurt mochten komen. Maar ja, als er wel een boottocht heen gaat en als de enige manier om in die grot te komen met een boot is, dan willen we daar wel heen!

Om half drie zouden we klaar moeten staan en de meesten die mij een beetje kennen weten wel hoe laat we er dan zijn. Precies, rond twee uur tien over twee melden we ons bij de organisatie die ons gaat meenemen de zee op, Days of Adventure. We checken keurig op tijd in en wachten op de dingen die komen gaan. Om half drie precies komt een van de gidsen ons ophalen en neemt ons mee naar een catamaran. We gaan helemaal voorin zitten, want dan kunnen we vrij snel foto’s gaan maken als we daar iets zien. De gids vertelt ons dat het een hele stabiele boot is, maar dat we er wel rekening mee moeten houden dat de wind aan het aantrekken is, waardoor de zee ‘bumpier’ kan gaan worden. Nou en of we dat hebben gemerkt. We hebben door het dansen op de golven heel wat water over ons heen gehad, maar met de zon erop drogen we ook even zo snel weer. En dan zijn we precies 35 minuten onderweg als de gids met een fijne mededeling komt; we draaien en gaan terug! De kapitein is verantwoordelijk voor jullie allemaal en hij vindt het niet verantwoord om door te gaan. Better safe than sorry, zo wordt er ons medegedeeld. Helaas, pindakaas, voor ons dus geen Benagil grot en geen Benagil Praia. Dan moet het gewoon niet zo zijn. We geloven niet in toeval, dus het zal wel weer een reden hebben. Daar komen we vast nog wel eens achter en misschien ook niet.

Terug in de haven sluiten we aan in de rij bij de office en we krijgen ons geld terug. Het kan nog 5 a 8 werkdagen duren, omdat we via een online organisatie hebben geboekt, maar dat zal wel goed gaan komen. We wachten in ieder geval niet tot zondag als er zich een nieuwe mogelijkheid om te gaan voordoet. Zondag zijn we inmiddels weer een stukje verder door Portugal aan het reizen.

Vanaf de office gaan we nog even terug naar het centrum, ons verdriet verdrinken. Nee hoor, we hebben nog even lekker van een ijsje zitten smikkelen en onderweg hebben we nog even wat muurkunst vastgelegd. Oh ja, toen we terug liepen naar onze fietsen was er op het water een mooie blauwe catamaran die ze voor wedstrijd zeilen gebruiken. Op de binnenkant van de rechterdrijver zag ik dat dit van het Team de France is. Ik weet niet of er momenteel een wedstrijd gaande is, maar daar kan deze boot even niet aan meedoen. Zo te zien is ie kapot en moest hij de haven in worden gesleept. Tja, techniek kan kapot en dat kan heel vervelend zijn.

Vanaf Lagos zijn we langs de camping naar het dorpje Luz gereden. Daar hebben we heel even staan kijken, omdat het ons fijn lijkt om een dagje strand te doen morgen. Zo hebben we alvast bekeken of het hier naar onze zin kan zijn. En dat is het! Tot morgen Luz!

Terug op de camping hebben we wel allebei een echt vakantiegevoel. Goed teken! En we zijn zo ontzettend blij met onze fietsjes. Dat was een hele goede zet. Dankjewel Mam.